Wypalenie zawodowe – kiedy szukać pomocy?

Wypalenie zawodowe – kiedy szukać pomocy?

Wypalenie zawodowe to stan emocjonalnego, psychicznego i fizycznego wyczerpania spowodowany długotrwałym stresem lub frustracją w pracy. Może dotknąć każdego, niezależnie od rodzaju wykonywanej pracy czy pozycji zawodowej. Wbrew pozorom nie dotyczy tylko lekarzy, pielęgniarek i nauczycieli, ale istnieją zawody, które są na wypalenie bardziej narażone. Między innymi są to zawody związane z dużym stresem, odpowiedzialnością oraz z intensywnym kontaktem z ludźmi, a więc są to pracownicy służby zdrowia, pedagodzy, pracownicy socjalni, pracownicy służb ratunkowych (strażacy, policjanci, ratownicy medyczni), osoby pracujące w sektorze IT, osoby pracujące w gastronomii i hotelarstwie. Jednak każdy rodzaj pracy zawodowej może prowadzić do wypalenia, zwłaszcza gdy pracownicy narażeni są na chroniczny stres i mają ograniczone wsparcie ze strony otoczenia.

W dzisiejszym świecie, gdzie praca często wymaga od nas ciągłego zaangażowania i doskonałości, problem wypalenia zawodowego staje się coraz bardziej powszechny. Jak więc możemy go rozpoznać i co zrobić, aby sobie z nim poradzić?

Jak rozpoznać wypalenie zawodowe?

Wypalenie zawodowe charakteryzuje się kilkoma kluczowymi objawami, które mogą się nasilać stopniowo. Możesz odczuwać sygnały takie jak:

1.    Chroniczne zmęczenie – ciągłe poczucie wyczerpania zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego, które nie znika nawet po odpoczynku

2.   Niechęć do pracy, brak zainteresowania tym, co robisz, awersja – coraz trudniej Ci się zaangażować w pracę, odczuwasz duże zmęczenie po pracy i przeraża Cię myśl, że następnego dnia znów musisz do niej iść, co wiąże się z pogorszonym nastrojem już z samego rana

3.    Spadek wydajności – mimo że spędzasz w pracy tyle samo czasu co wcześniej, efekty Twojej pracy są coraz mniejsze

4.    Poczucie nieefektywności i braku osiągnięć – masz wrażenie, że Twoja praca nie ma większego znaczenia, a Twoje wysiłki są niewystarczające

Jak sobie radzić z wypaleniem zawodowym?

Kluczowym krokiem jest zidentyfikowanie źródła stresu. Zrozum, co dokładnie sprawia, że czujesz się wypalony.  Co może być przyczyną wypalenia? 

• Nadmiar obowiązków, długie godziny pracy, brak równowagi między życiem zawodowym a prywatnym, ciągłe przeciążenie obowiązkami
• Konflikty w zespole  
• Niewystarczające wsparcie ze strony przełożonych i współpracowników, izolacja w miejscu pracy
• Niejasne role zawodowe, niejasne oczekiwania, brak wyraźnych celów lub odpowiedzialności
• Brak kontroli, ograniczona możliwość wpływania na własną pracę, brak autonomii, niewystarczająca kontrola nad warunkami pracy
• Niesprawiedliwe traktowanie, doświadczenie dyskryminacji, brak uznania
• Nadmiar biurokracji, zbyt wiele procedur, nadmierne raportowanie, skomplikowane procesy decyzyjne utrudniające efektywną pracę
• Konflikty wartości, rozbieżność między wartościami osobistymi a celami organizacji lub sposobem jej funkcjonowania
• Nieodpowiednie wynagrodzenie (finansowe lub niefinansowe) do wkładu pracy, brak możliwości awansu lub rozwoju zawodowego
• Chroniczny stres, ciągłe napięcie związane z pracą bez możliwości regeneracji
• Praca o wysokim stopniu emocjonalnego zaangażowania, wymagająca intensywnego kontaktu z ludźmi, np. w służbie zdrowia, edukacji, obsłudze klienta

Kiedy zidentyfikujesz, co jest źródłem stresu, zadbaj o ustalenie granic. W dzisiejszym świecie pracy bez granic łatwo o przenikanie stresu zawodowego do życia prywatnego. To może oznaczać wyłączenie powiadomień z pracy po godzinach czy też ustalenie stałych godzin pracy. Gdy źródłem stresu jest nadmiar obowiązków, spróbuj porozmawiać ze swoim przełożonym o zmniejszeniu ilości pracy bądź zamianie zadań na inne, chociażby na czas, kiedy będziesz dochodzić do siebie. W przypadku pracy na własny rachunek, postaraj się oddelegować zadania, których nie musisz wykonywać Ty i skup się tylko na tym, co najważniejsze i zadbaj o swój odpoczynek. Kiedy źródłem stresu są konflikty w pracy, możesz na przykład zasugerować szkolenie dla pracowników z zakresu zdrowej komunikacji. 

Ustal konkretne godziny w ciągu dnia, które będziesz poświęcać na odpoczynek. Staraj się wykonywać wtedy czynności, które sprawiają Ci przyjemność. Pamiętaj, że regeneracja daje świeżość umysłu i wydajność nie przyjdzie, gdy nie uporamy się z wypaleniem. Umów się ze znajomymi na spacer, weź gorącą kąpiel, a może idź na basen. Znajdź pasjonujące Cię aktywności, które będą odciągać się od wiru męczącej pracy.

W zmaganiu się z wypaleniem zawodowym równie ważne jest szukanie wsparcia. Może ono przybrać różne formy – od rozmowy z bliskimi, przez profesjonalną pomoc psychologiczną, aż po grupy wsparcia, gdzie można podzielić się swoimi doświadczeniami z innymi, którzy przechodzą przez podobne trudności. Takie działania pozwalają nie tylko lepiej zrozumieć własne uczucia i przyczyny wypalenia, ale również odkryć skuteczne strategie radzenia sobie z nim. Być może jest to sygnał, że potrzebujesz zmian, lecz obawiasz się ryzyka jakie ze sobą niosą? Wsparcie od innych może pomóc przełamać cykl negatywnych myśli i uczuć związanych z pracą, otwierając drogę do nowej perspektywy i odnalezienia radości nie tylko w życiu zawodowym, ale i osobistym. Jest to nieocenione w drodze do regeneracji sił i odzyskania równowagi psychicznej.

Terapia poznawczo-behawioralna

W przypadku wypalenia zawodowego, terapeuta skupia się na identyfikacji i zmianie negatywnych myśli i przekonań na temat pracy, własnych umiejętności czy wartości. Osoby cierpiące na wypalenie często wpadają w pułapkę myślenia katastroficznego, generalizacji czy nadmiernej personalizacji, co tylko pogłębia ich stan. Niektóre przekonania mogą bardzo sprzyjać wypaleniu:

• jeśli ja tego nie zrobię nikt mnie nie zastąpi
• trzeba zawsze wszystko robić na 100%
• nie mogę sobie pozwolić na błędy
• zawsze muszę starać się pomóc
• proszenie o pomoc to oznaka słabości (innym wolno o nią prosić, ale nie mnie, ja muszę sobie radzić).

Terapia pomaga w krytycznym ocenianiu takich myśli, zastępując je bardziej zrównoważonymi i realistycznymi ocenami. Praca z terapeutą może również obejmować stawianie realistycznych celów zawodowych i osobistych, które mogą pomóc w przywróceniu motywacji i zaangażowania. Ucząc się, jak lepiej zarządzać obowiązkami i oczekiwaniami, osoby doświadczające wypalenia mogą odzyskać równowagę między życiem zawodowym a osobistym.

Pamiętajmy, że wypalenie zawodowe to nie wyrok, a prośba o pomoc jest znakiem siły, nie słabości. Szukając wsparcia, kładziemy fundament pod zdrowie psychiczne i lepszą przyszłość zarówno dla siebie, jak i dla osób, które nas otaczają.